پژوهشی جامع است درباره جایگاه و اهمیت سنت در تشریع اسلامی و استدلال‌های فقهی. بدون شک، پس از قرآن، سنت، مهم‌ترین مصدر قانونگذاری اسلامی است و نویسنده در این اثر کوشیده است تا علاوه بر تبیین نقش و اهمیت آن، چگونگی استنتاج‌های فقهی از سنت رسولﷺرا شرح دهد. وی در ابتدا معنا و مفهوم سنت را تعریف و کیفیت و انگیزه‌های جعل احادیث پیامبرﷺرا بازگو میکند. در فصل بعد، تلاشهای علما را برای مبارزه با روند جعل حدیث بیان نموده و دستاوردها و نتایج این تلاشها را توضیح میدهد. او در ادامه، به شبهات وارده بر سنت در ادوار مختلف پرداخته و از جمله، به موضع اهل بدعت و خوارج، معتزله و متکلمین، خاورشناسان و برخی متفکرین معاصر اشاره کرده و ضمن بیان رویکرد آنها، دیدگاه‌هایشان را نقد و تحلیل میکند. در بخش پایانی، جایگاه سنت را در تشریع اسلامی بازگو کرده و نشان میدهد که قرآن چگونه حاوی و حامی سنت رسول است. در پایان، زندگی ائمه اربعه و صاحبان کتب ششگانه حدیث و آثار و رویکردهای حدیثی هریک را شرح میدهد.
